DOROTHY IANNONE

'Toen ik in 1975 in Frankrijk woonde, maakte ik een audiocassette waarop ik enkele regels song uit een beroemd Duits lied: 'Wenn keiner treu dir bliebe, ich bleib' dir ewig grün, Du meine alte Liebe, Berlin bleibt doch Berlin.' (Moest niemand je trouw blijven: ik blijf je eeuwig groen, jij, mijn oude liefde, Berlijn blijft toch Berlijn.) Misschien zat ik aan het lied te denken omdat ik net had vernomen dat ik een kunstenaarsbeurs had gekregen van de DAAD [German Academic Exchange Service] voor het jaar daarop. Ik was die avond alleen thuis en na een paar uurtjes schilderen, besloot ik, omdat ik nog veel energie had, een audiocassette te maken. En dus zette ik mijn eenvoudige apparatuur op de grond naast mijn bed. Ik had geen specifiek plan toen ik begon te zingen, maar op de een of andere manier begon ik mezelf gaandeweg aan te raken. Het was interessant hoe mijn stem veranderde, afhankelijk van wat ik voelde. Maar ondanks wat ik voelde, bestond de discipline eruit om diezelfde vier regels te blijven zingen. De stem zelf drukte de stadia van seksuele opwinding uit. Kort voor het orgasme was ik bijna volledig buiten adem en kon ik nauwelijks doorgaan met het herhalen van de regels, tussen het naar adem snakken door, en dan plotseling, toen het orgasme begon, werd mijn stem heel sterk en luid, ze zweefde enkele ogenblikken hoog in de lucht voordat ze wegdeemsterde, waarbij ik, heel zacht, erin slaagde de laatste paar regels af te maken.'

Dorothy Iannone, tekst op de achterkant van de originele plaat

►KLIK HIER OM TE LUISTEREN