DOROTHY IANNONE

This section reflects on the part of the exhibition that focuses on the early work of Dorothy Iannone. It follows Dorothy's journey as she moves to New York alongside her husband, James Upham. As they settle into their new life, Dorothy starts to experiment with painting. To create her unique Expressionist compositions, sometimes she discards conventional brushes in favour of her own fingers as tools. Slowly but surely, her canvases start to come alive, with figurative elements and more concrete shapes.

In dit deel van de tentoonstelling begint een boeiende reis, terwijl we ons verdiepen in het ware liefdesverhaal. Dorothy en haar echtgenoot James Upham nemen een boot naar IJsland, waar hen een ontmoeting wacht die hun leven zal veranderen. Dorothy’s pad kruist dat van de Zwitserse kunstenaar Dieter Roth. Hun ontmoeting leidt tot een onmiskenbare band, en Dorothy merkt dat ze hevig verliefd wordt. Ze wist niet dat deze ontmoeting een diepgaande impact zou hebben op het traject van haar leven en haar kunst, en de loop ervan voor altijd zou veranderen. 

Dorothy beschrijft extatische eenheid als de toestand van ‘één worden met de ander’ door middel van erotische liefde. Dit concept van ‘ultieme eenheid’ en ‘extatische eenheid’ komt voort uit haar onderzoek naar ‘volledige intimiteit’. In het Tibetaans boeddhisme wordt verlichting ook wel ‘extatische eenheid’ genoemd. Liefde wordt de inspiratie voor het werk.

In de tentoonstelling komen de twee onderscheiden reeksen (People en Movie People) van geschilderde houten uitsneden samen in één ruimte, waardoor een intrigerend ensemble ontstaat. De ruimte straalt de sfeer uit van een miniatuurtheater en fungeert als een convergentiepunt – een artistiek pantheon  – waar diverse personages uit het verre verleden en het heden met elkaar verweven zijn. In dit innemend universum ontmoeten mythologische figuren popsterren en gerenommeerde kunstenaars elkaar.

Blijkbaar zijn kunstenaars tantrisch tijdens het maken van hun kunst. Om Ah Hum komt waarschijnlijk uit de boeddhistische mantra. Jaren geleden maakte Dorothy een periode door waarin haar lichaam leek tegen te spartelen om met haar geest samen te werken. Ze overwoog het idee om een meditatieve techniek te leren om deze uitdagingen te overwinnen. Ze besloot echter dat als ze aan zo’n reis zou beginnen, ze rechtstreeks begeleiding bij de bron moest zoeken. Eind jaren 1950 had Dorothy Mystiek en magie in Tibet van Alexandra David-Neel gelezen, wat een diepe indruk op haar maakte. Na enkele jaren zoeken naar antwoorden voelde ze een diepe verbondenheid met het Tibetaans boeddhisme. Ze voelde zich helemaal thuis, wetende dat dit spirituele pad de plek was waar ze haar artistieke tuin moest cultiveren.

Dit deel van onze reis richt zich op vrouwelijke bevrijding en intieme momenten in de keuken. In het midden van de ruimte, die lijkt op een concertzaal, met een torenhoog Vrijheidsbeeld, staat een prachtige piano. Naast haar schijnbare grootsheid herbergt de ruimte talloze geheimen, die erop wachten ontdekt te worden.

De laatste ruimte is gewijd aan spelletjes en plezier. Hier kan je genieten van Dorothy’s boeken, terwijl je je verdiept in haar unieke klankarchief. Centraal in deze ruimte staat een prachtige roulettetafel, die doet denken aan een waargebeurd evenement dat plaatsvond in Düsseldorf, waar Dorothy ooit haar vrienden uitnodigde om zich over te geven aan het spel!